Jak i dlaczego edukować do starości? - perspektywa geragoga
pdf

Słowa kluczowe

uczenie się starości
edukacja do starości
edukacja gerontologiczna
gerontologia
geragogika

Abstrakt

Z uwagi na postępujący proces starzenia się współczesnych społeczeństw, niezwykle istotna stała się problematyka przygotowania do starości. W ujęciu przedstawicieli geragogiki (pedagogiki starości), najważniejszą formą przygotowania się do starości jest edukacja do starości. W artykule dokonano przeglądu koncepcji polskich pedagogów z zakresu „uczenia się starości”, a także sformułowano propozycję edukacji gerontologicznej, obejmującej wszystkie grupy wiekowe.

https://doi.org/10.16926/pe.2022.15.11
pdf

Bibliografia

Chabior, A., Leszczyńska-Rejchert, A., Szarota, Z., (2021), Uniwersyteckie kształcenie gerontologiczne na kierunku pedagogika, Exlibris Biblioteka Gerontologii Społecznej, Tom 20, 1, 9–24. [DOI: https://doi.org/10.24917/27199045.201.1 ]

Dubas, E. (2008). Estetyzacja starości w kontekście pomyślnego starzenia się. W: J. T. Kowaleski i P. Szukalski (red.), Pomyślne starzenie się w perspektywie nauk społecznych i humanistycznych (s. 121–122). Łódź: Zakład Demografii i Gerontologii Społecznej UŁ.

Dubas, E. (2013). Starość znana i nieznana – wybrane refleksje nad współczesną starością, Rocznik Andragogiczny, 146–147.

Dzięgielewska, M. (2016). Tożsamość osób starszych w opiniach studentów. W: E. Dubas i M. Muszyński (red.), Refleksje nad starością. Tom I. Obiektywny i subiektywny wymiar starości (s. 119–130). Łódź: Wyd. Uniwersytetu Łódzkiego.

Halicka, M. (2004). Satysfakcja życiowa ludzi starych. Studium teoretyczno-empiryczne. Białystok: Wyd. Akademia Medyczna.

Janke, A. W. (2000). Starość w kontekście rodzinności i wychowania człowieka. W: A. M. de Tchorzewski i A. Chrapkowska-Zielińska (red.), „Trzeci wiek”. Szanse – możliwości – ograniczenia (s. 167–177). Bydgoszcz: Wyd. Uczelniane Akademii Bydgoskiej im. K. Wielkiego.

Kamiński, A. (1971). Wychowanie do starości, Zdrowie Psychiczne, 1–2, 93–102.

Kamiński, A. (1975). Pedagogika w służbie gerontologii społecznej, Człowiek w Pracy i w Osiedlu, 4, 9-26.

Kamiński, A. (1978). Studia i szkice pedagogiczne. Warszawa: Wyd. PWN.

Kamiński, A. (1982). Funkcje pedagogiki. Praca socjalna i kulturalna. Warszawa: Wyd. PWN.

Kamiński, A. (1986). Aktywność jako wzmaganie żywotności osób starszych. W: Encyklopedia Seniora (s. 115–117). Warszawa: Wiedza Powszechna.

Kamiński, A. (1986). Pedagogika w służbie starości. W: Encyklopedia Seniora (s. 115–117). Warszawa: Wiedza Powszechna.

Kuchcińska, M. (2000). Możliwości i ograniczenia strategii edukacji do starości i w starości. W: A. M. de Tchorzewski i A. Chrapkowska-Zielińska (red.), „Trzeci wiek”. Szanse – możliwości – ograniczenia (s. 145–153). Bydgoszcz: Wyd. Uczelniane Akademii Bydgoskiej im. K. Wielkiego.

Kuchcińska, M. (2004). Edukacja do i w starości w kontekście kamieni milowych na drodze życia seniorów. W: M. Kuchcińska (red.), Zdrowie człowieka i jego edukacja gerontologiczna (s. 145–159). Bydgoszcz: Wyd. Akademii Bydgoskiej im. K. Wielkiego.

Leszczyńska-Rejchert, A. (2021). Wyzwania i zadania geragogiki. Olsztyn: Wyd. Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie.

Semków, J. (2010). Poczucie bezpieczeństwa ludzi starych jako warunek konieczny ich dobrej kondycji psychofizycznej. W: M. Halicki, J. Halicki, K. Czykier (red.), Zagrożenia w starości i na jej przedpolu. (s. 121–130). Białystok: Wyd. Uniwersytetu w Białymstoku.

Straś-Romanowska, M. (2000). Paradoksy rozwoju człowieka w drugiej połowie życia a psychoprofilaktyka starości. W: B. Kaja (red.), Wspomaganie rozwoju. Psychostymulacja i psychokorekcja. Tom 2 (s. 44–55). Bydgoszcz: Wyd. WSP.

Szarota, Z. (2015). Uczenie się starości, Edukacja Dorosłych, 1, 23-35.

Szatur-Jaworska, B. (2006). Faza starości w cyklu życia człowieka – ogólna charakterystyka. W: B. Szatur-Jaworska, P. Błędowski, M. Dzięgielewska (red.), Podstawy gerontologii społecznej (s. 35–61). Warszawa: Ofic. Wyd. ASPRA-JR.

Trafiałek, E. (2016). Innowacyjna polityka senioralna XXI wieku. Między ageizmem, bezpieczeństwem socjalnym i active aging. Toruń: Wyd. Adam Marszałek.

Uzar, K. (2011). Wychowanie w perspektywie starości. Personalistyczne podstawy geragogiki. Lublin: KUL.

Zych, A. A. (1999). Człowiek wobec starości. Szkice z gerontologii społecznej. Katowice: „Śląsk” Sp. Z o.o. Wyd. Naukowe.

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.

Prawa autorskie (c) 2022 Podstawy Edukacji