Abstrakt
Rekonstrukcja tzw. współczynnika humanistycznego F. Znanieckiego pozwala na jednoznaczne oznaczanie pedagogiki jako nauki specjalnej w ramach nauk o kulturze z własnym współczynnikiem humanistycznym. Ów współczynnik w pedagogice przybiera formułę takiego ujęcia teoretycznego, które określa ta okoliczność, że ujmuje ona podmiotowo pewne stany rzeczy konstatowane obiektywizująco przez potoczne doświadczenie społeczne-pedagogiczne. W propozycji przedkładanej chodzi o uspołeczniony wariant tego współczynnika ujęty w kategoriach świadomości społecznej (naukowej) wraz z jego przesłankami interpretacyjnymi: czynnościami edukacyjnymi, teorią wartości, wartościowaniem w edukacji oraz założeniem o racjonalności czynności edukacyjnych.
Bibliografia
Bystroń, J. (1917). Rozwój problemu socjologicznego w nauce polskiej. Archiwum Komisji do Badania Historii Filozofii w Polsce. T. 1, cz. 2.
Dzida, J. (1987). Prakseologia. W: Filozofia a nauka. Zarys encyklopedyczny. Wrocław.
Gofron, A. (2008). Różnorodność propozycji epistemologicznych a praktyka edukacyjna. W: A. Gofron, M. Piasecka (red.). Podstawy edukacji: Wielość propozycji epistemologicznych a różnorodność rozwiązań praktycznych w edukacji. Częstochowa.
Gofron, A. (2010). Epistemologiczne podstawy modernizmu i postmodernizmu. Konteksty edukacyjne. Częstochowa.
Gofron, A. (2011). Teoretyczność pedagogiki a status poznawczy dydaktyki. W: B. Gofron, A. Gofron (red.). Podstawy edukacji. Konteksty dydaktyczne. Kraków.
Kmita, J. (1971). Z metodologicznych problemów interpretacji humanistycznej. Warszawa.
Kmita, J. (1985). Kultura i poznanie. Warszawa.
Kmita, J. (1995). Jak słowa łączą się ze światem. Studium krytyczne neopragmatyzmu. Poznań.
Kohlberg, L., Mayer, R. (1993). Rozwój jako cel wychowania. W: Z. Kwieciński, L. Witkowski, Spory o edukację. Dylematy i kontrowersje we współczesnych pedagogiach. Warszawa.
List Floriana Znanieckiego do Stanisława Wojciechowskiego (1984). W: Z. Dulczewski, Florian Znaniecki. Życie i dzieło. Poznań.
Pacholski, M. (1977). Florian Znaniecki. Społeczna dynamika kultury. Warszawa.
Pałubicka, A. (1984). Przedteoretyczne postacie historyzmu. Warszawa – Poznań.
Pomian, K. (1974). Wprowadzenie do Znanieckiego. Więź, 1.
Szacki, J. (1981). Historia myśli socjologicznej. T. 1–2. Warszawa.
Wocial, J. (1987). Wstęp i przygotowanie do druku. W: F. Znaniecki. Pisma filozoficzne. T. 1. Warszawa.
Zamiara, K. (1984). W obronie paralelizmu psychofizycznego. W: Świadomość jednostkowa a świadomość społeczna. Poznańskie studia z filozofii nauki, 8.
Zamiara, K. (1987). Zachowanie. W: Filozofi a a nauka. Zarys encyklopedyczny. Wrocław.
Zamiara, K. (2001). Humanistyka zintegrowana. Idea i sposoby jej realizacji. W: A. Pluta (red.). Kultura i edukacja. Podstawy integracji w teorii i praktyce. Częstochowa.
Znaniecki, F. (1912a). Elementy rzeczywistości praktycznej. Warszawa.
Znaniecki, F. (1912b). Humanizm i poznanie. Warszawa. Znaniecki, F. (1914). Formy i zasady twórczości moralnej. Przegląd Filozoficzny, 17.
Znaniecki, F. (1919). Cultural Reality. Chicago.
Znaniecki, F. (1973, 1 wyd. 1928). Socjologia wychowania. T. 1: Wychowujące społeczeństwo. Warszawa.
Znaniecki, F. (1984, 1 wyd. 1927). Prąd socjologiczny w filozofii nowoczesnej. W: Społeczne role uczonych. Warszawa.
Znaniecki, F. (1988, 1 wyd. 1922). Wstęp do socjologii. S. Burakowski (red.). Warszawa.