Rola i znaczenie relacji wychowawca – wychowanek z perspektywy założeń pedagogiki ignacjańskiej

Abstrakt

Pedagogika ignacjańska, podkreślając konieczność kształtowania pozytywnych relacji między wychowawcą a wychowankiem, wpisuje się w nurt pedagogiki personalistycznej. W niniejszym artykule przedstawiono historyczne uwarunkowania pedagogiki ignacjańskiej, zakorzenionej w wielowiekowej tradycji edukacyjnej Towarzystwa Jezusowego. Wychowanie jezuickie wyraża się w bogatej ofercie szkół i uniwersytetów, które kształcą dzieci i młodzież na wszystkich kontynentach w duchu łacińskiej maksymy cura personalis. Dialog ucznia z wychowawcą stanowi podstawowy aspekt wychowania jezuickiego. Wychowanie to rozumie się jako drogę, na której nauczyciele towarzyszą uczniom w ich wzroście i rozwoju, tak by z biegiem czasu stawali się ludźmi dla innych. W artykule omówiono ponadto związek pedagogiki ignacjańskiej z Ćwiczeniami duchownymi, opracowanymi przez św. Ignacego, i zaprezentowano trzy ważne składowe tej pedagogiki, którymi są: doświadczenie, refleksja i zdolność działania.

Pdf

Bibliografia

Charakterystyczne cechy jezuickiego wychowania. (1986). B. Steczek (tłum.). Kraków.

Gallagher, M. (2003). Clashing Symbols: An Introduction to Faith-and-Culture. Londyn.

Gallagher, M. (2008). Ignacjańskie rozeznanie kultury postmodernistycznej. W: W. Pasierbek (red). Pedagogika Ignacjańska wobec wyzwań współczesnego humanizmu. Biblioteka Pedagogiki Ignacjańskiej. Kraków.

Górska, L. (2007). Pedagogia i pedagogika jezuicka – w poszukiwaniu inspiracji dla współczesnego wychowania. W: I. Kość, E. Magiera (red.). Z dziejów oświaty polskiej. Szczecin.

Iparraguirre, I. (red.) (1955). Directoria Exercitiorum Spiritualium (1540–1599). Monumenta Historica Societatis Iesu. Monumenta Ignatiana. Rzym.

Kolvenbach, P.-H. (2006). Przedmowa. W: Podstawy edukacji ignacjańskiej. B. Steczek (tłum.). Kraków.

Kunowski, S. (1981). Podstawy współczesnej pedagogiki. Łódź.

Lambert, W. (2001). Słownik duchowości ignacjańskiej. O. Fendrych (tłum.). Kraków.

Loyola, I., św. (1999). Ćwiczenia duchowne. J. Ożóg (tłum.). Kraków.

Łobocki, M. (2008). Teoria wychowania w zarysie. Kraków.

Pasierbek, W. (red.) (2008). Pedagogika Ignacjańska wobec wyzwań współczesnego humanizmu. Biblioteka Pedagogiki Ignacjańskiej. Kraków.

Podstawy edukacji ignacjańskiej. (2006). B. Steczek (tłum.). Kraków.

Popłatek, J. (1973). Komisja Edukacji Narodowej. Udział byłych jezuitów w pracach Komisji Edukacji Narodowej. Kraków.

Sośnicki, K. (1967). Istota i cele wychowania. Warszawa.

Stasiewicz-Jasiukowa, I. (2004). O kondycji naukowej jezuitów polskich (od roku 1773 do XXI wieku). W: I. Stasiewicz-Jasiukowa (red.). Wkład jezuitów do nauki i kultury w Rzeczypospolitej Obojga Narodów i pod zaborami. Kraków – Warszawa.

Śliwerski, B. (1988). Współczesne teorie i nurty wychowania. Kraków.